Deine Sorgen möchte ich haben, zong de Duitse schlagerzanger Jürgen Marcus in 2003. Dat denk ik vaak als ik de probleemrubrieken in de zaterdagkranten lees. Meestal zeer leesbare kost. Zoals onlangs in de Volkskrant, waar een jonge vrouw klaagde over het feit dat haar schoonvader het parfum, dat zij met veel zorg voor zichzelf had uitgekozen, ook aan zijn vrouw cadeau wilde doen.
Zij had haar man verboden het merk door te geven aan zijn vader, want ‘een parfum is toch iets heel persoonlijks, je wilt niet dezelfde geur dragen als je schoonmoeder’, was haar klacht. Dat probleem legde ze voor aan de Volkskrantlezers. Die waren het roerend met haar eens. Je wilt als schoondochter niet hetzelfde ruiken als je schoonmoeder.
‘Mens, waar maak je je druk over’, zou ik als reactie hebben gegeven, maar niemand bleek dat met mij eens te zijn.
Diezelfde dag stond in Trouw een veel nijpender probleem. Een man klaagde dat hij van zijn vriendin de thermostaat niet hoger dan 14 graden Celsius mocht zetten. Niet om financiële redenen, maar vanwege de klimaatcrisis. Ook douchen mocht hij maar heel kort en zo koud mogelijk.
In die krant geeft een heuse psychologe antwoord op problemen. Haar adviezen varieerden in dit geval van: ga verhuizen naar een goed geïsoleerde nieuwbouwwoning tot blijf langer op het werk of ga naar de bibliotheek. Als laatste oplossing zei ze dat de man misschien de relatie eens moest heroverwegen.
Ik had het gevoel dat zij – net als ik – die laatste oplossing verreweg de beste vond. Want wat moet je met een partner die eist dat jij de hele winter zit te vernikkelen van de kou? Dat is pas grensoverschrijdend gedrag.
Soms ben ik blij dat de behandelde kwesties geen rol spelen in mijn leven, omdat ze echt lastig zijn, maar meestal denk ik: waar maken mensen zich druk over? In alle gevallen kun je opgelucht ademhalen.
Maar laatst was er toch wel een lastig probleem: moet je bij het tafeldekken niet altijd mes, vork en lepel neerleggen, want het kan toch zijn dat je bezoek de aardappelen-met-jus niet met een vork maar met een lepel wil eten? Daar maakte de Trouwpsychologe korte metten mee: als er geen soep of een toetje geserveerd wordt, leg je geen lepel naast de borden. Mensen moeten niet in verwarring gebracht worden.
Inderdaad Jürgen, zulke zorgen wil je best hebben.